Greeks of Pyatigorsk
Οι σελίδες του παρελθόντος
  Οι πηγές -  Η Κοινότητα - - Η ζωή της διασποράς - Η πόλη μας
Οι σελίδες του παρελθόντος
Οι πρώτοι άποικοι
 Διάσημοι Έλληνες της περιοχής μας
 Διωγμόι των Ελλήνων
 
 
 
Πιατιγκόρσκ βρίσκεται στην περιοχή του νομού Σταυρούπολης. Κατά τον 19 αιώνα ανήκε στην περιφέρεια της Σταυρούπολης, με κέντρο την ομώνυμη πόλη. Στην ιστορία του νομού καταγράφτηκαν για πάντα τα ονόματα των Ελλήνων που συνέβαλαν πολλά στην ανάπτυξή του. Πρωτεργάτες είναι οι νομάρχες της Σταυρούπολης Γ.Κ Βλάστοβ και Ν.Ε Νικηφοράκης.

Ο Βλάστοβ Γεώργιος του Κωνσταντίνου προερχόταν από αρχαία Ελληνική γενιά, η οποία εγκαταστάθηκε στην Ρωσία τον 18ο αιώνα. Ο Βλάστοβ γεννήθηκε στην Μόσχα το 1820.
   Έγινε στρατιωτικός με πολεμική θητεία στην περιοχή του Καυκάσου στο διάσημο 80τό τάγμα της Καμπαρντά, το οποίο συστήθηκε επί εποχής του Πέτρου του 1ου. Το 1865 ο Βλάστοβ κατέλαβε το πόστο του γενικού νομάρχη του νομού της Σταυρούπολης στο οποίο διατηρήθηκε 10 χρόνια. Τα έτη αυτά επέβλεπε την ανάπτυξη του νομού. Ήταν η εποχή που η περιοχή της Σταυρούπολης δέχτηκε κύμα μεταναστών από τους νομούς του Χάρκοβο, Βόρονεζ, Κουρσκά, επειδή το 1864 τελείωσε ο μακράς διάρκειας πόλεμος του Καυκάσου και οι περιοχές της Σταυρούπολης αναζητούσαν την ειρηνική συμβίωση. Κατά την περίοδο της διοίκησης του Βλάστοβ η Σταυρούπολη έγινε το κέντρο της γεωργικής ανάπτυξης ολόκληρης της περιοχής του Καυκάσου. Έπειτα από πρωτοβουλία του νομάρχη ιδρύθηκε στην Σταυρούπολη τμήμα της κεντρικής τράπεζας της Ρωσίας η οποία παρείχε δάνεια στους ντόπιους εργοστασιάρχες και αγρότες.
   Επί προεδρίας του Βλάστοβ στις αρχές του 1866 έγινε δυνατή η επικοινωνία με τελεσίγραφο, η οποία ένωσε την Σταυρούπολη με την Τιφλίδα και τη Μόσχα, αλλά και με την Ευρώπη και την Ασία.

      Ο κ. Βλάστοβ μεριμνούσε για την μόρφωση της νεολαίας. Σχετικά με αυτό, το 1968 τελείωσε η ανέγερση του πιο μεγάλου στον Καύκασο εκπαιδευτικού ιδρύματος – κλασσικού γυμνασίου αρρένων της Σταυρούπολης. Ύστερα από τέσσερα χρόνια ιδρύθηκε η τεχνική σχολή του Μιχαήλοβ, η οποία ετοίμαζε εξειδικευμένους εργάτες και μάστορες.
   Ο Βλάστοβ ήταν ο ιδρυτής ιπποδρομιών, όπου συμμετείχαν οι εκτροφείς αλόγων ράτσας Καύκασου.
   Κατά την περίοδο της κυβέρνησης του Βλάστοβ πήραν θέση οι λεγόμενες «αστικές» αλλαγές. Το 1970 στα νέα όργανα αυτοδιοίκησης της πόλης (Ντούμα) εκλέχτηκαν άνθρωποι από διάφορα λαϊκά στρώματα. Η Ντούμα ασχολιόταν με θέματα καλής οργάνωσης, βιομηχανίας και εμπορίου, ιατρικής περίθαλψης και λαϊκής εκπαίδευσης. Στην περιοχή της Σταυρούπολης έγιναν μετατροπές στο δικαστικό σύστημα, ιδρύθηκαν ειρηνοδικεία, νομαρχιακά, περιφερειακά και αστικά δικαστήρια.
   To 1873 η δραστηριότητα του Βλάστοβ ως στρατηγού και παράλληλα νομάρχη έληξε. Οι ευγνώμονες πολίτες της Σταυρούπολης έθεσαν το ζήτημα για την βράβευσή του ως επίτιμου πολίτη της πρωτεύουσας του νομού. Ο Βλάστοβ ήταν ο μοναδικός στην ιστορία του νομού ο οποίος τιμήθηκε με αυτόν τον τίτλο.




    Γενικά, στο νομό, στις αρχές του ΧΧ αιώνα, υπήρχαν 578 εκπαιδευτικά ιδρύματα.
     Στην 900ετή επέτειο της εγκαθίδρυσης του χριστιανισμού στην Ρωσία (1888) στην Σταυρούπολη είχε ανεγερθεί η αρχιεπισκοπή, έγινε ανακατασκευή του ναού του Αγίου Ανδρέα του Πρωτόκλητου, χτίστηκε η εκκλησία του Αγίου Βλαδίμιρου. Υπό την προεδρία του Νικηφοράκη ο νομός της Σταυρούπολης έγινε «η ανθισμένη όαση» όπως τον αποκαλούσαν οι σύγχρονοί του. Για τις υπηρεσίες του προς τη Ρωσία ,ο απόγονος των Ελλήνων μεταναστών Ν. Νικηφοράκης, με τη διαταγή του αυτοκράτορα Νικόλαου του 2ου, τιμήθηκε με το διαμαντένιο δαχτυλίδι και προάχθηκε στο βαθμό του αντιστράτηγου.
    Πέθανε ο Νικηφοράκης στις 15 Φεβρουαρίου του 1904. Κηδεύτηκε ο στρατηγός-νομάρχης στο προαύλιο του ναού του Αγίου Ανδρέα του Πρωτόκλητου και στον τάφο του έστησαν όμορφο πέτρινο σταυρό.
    Στην δεκαετία του 30, του περασμένου αιώνα, το μνημείο στον τάφο του Νικηφοράκη καταστράφηκε. Όμως χάρη στην πρωτοβουλία των Ελλήνων επιχειρηματιών της Νότιας Ρωσίας ξαναφτιάχτηκε το Σεπτέμβριο του 2000.







It was he who had been employed on such important affairs as maintenance of omnibuses in the Mineral Water Health Resorts, the conveyance of postal correspondence and giving horses to newly arrived people for non-stop journey in case of extreme need.
      As a reward for his true service the Pyatigorsk citizen Naitaki was let to erect two outhouses (practically private hotels) for visitors in the center of Kislovodsk. Also several shops were opened with the permission of the Caucasian governor- general M.S.Vorontsov in 1851.
     Alexei Petrovich Naitaki had been a Town Head of Pyatigorsk for several years (1858-1860). Only the most respectful citizens eager to be useful to people were elected to this post. One of such useful deeds was the increase of the area for the sorrowful Church and it was also made with the help of the Town Head (1858). It was a great blessing for the orthodox citizens of Pyatigorsk and its visitors.
      Alexei Petrovich Naitaki died on 5th of November in 1881 and was buried in the old cemetery in Pyatigorsk near his father Peter Afanasyevich who was a merchant of the 3d guild in Taganrog (he died on 8th of November 1857).
      One branch of the Naitakis lived in their own mansion in the beginning of Tsar Street- now it is called Kirov Prospect, number 8. Right from the start of the 20th century Naitaki's heirs built a cosy mansion on the place of the old buildings and it is still a decoration that adorns the old part of Pyatigorsk.      Dramatic events that happened in the beginning of the 20th century in the world had an impact on the Naitakis. Its offspring can be found everywhere in the world. Nowadays some descendants of the Naitakis first-settlers in Pyatigorsk are living in France. In spite of getting their new citizenship they preserved the Russian language, Orthodox religion and they engraved Russia and Pyatigorsk – the land of their ancestors- in their memory.

 

Νικηφοράκης Νικόλαος του Ιγκόρ. Έγινε στρατηγός- νομάρχης της Σταυρούπολης το Μάρτιο του 1887. Κυβέρνησε για δεκαεπτά χρόνια, ήταν εξαιρετικός κυβερνήτης, απλός στην επικοινωνία, είχε ευρείες αντιλήψεις. Όπως και ο Βλάστοβ, ο Νικηφοράκης προερχόταν από ελληνική αριστοκρατική οικογένεια, η οποία από καιρό ζούσε στο νομό Αικατερινοσλαβσκϊ (σήμερα Ντνιεπροπετρόβσκ, Ουκρανία). Γεννήθηκε το 1838. Όπως και πολλοί Έλληνες εκείνης ης εποχής έγινε στρατιωτικός, πήρε μέρος στον πόλεμο του Καυκάσου, πολλές φορές βραβεύτηκε με τιμητικά παράσημα. Μετά το τέλος του πολέμου συνέχισε την στρατιωτική του θητεία και έφτασε στο βαθμό του υποστράτηγου.
     Στην Σταυρούπολη ήρθε το 1887 και από εκείνο τον καιρό όλη του τη ζωή πέρασε σ’ αυτήν την πόλη. Για το Νικηφοράκη ιδιαίτερη σημασία είχε η ανάπτυξη της γεωργίας.
    Επίσης ασχολήθηκε με την ανάπτυξη του σιδηροδρομικού δικτύου στο νομό, το οποίο ήτανε πολύ σημαντικό για το εμπόριο γεωργικών προϊόντων.
     Επί της προεδρίας του άλλαξε η όψη της Σταυρούπολης. Οι δρόμοι και οι πλατείες της καλύφτηκαν με πέτρα, φωτίστηκαν με ηλεκτρικό ρεύμα, απέκτησε δικό της σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
     Με το όνομα του Νικηφοράκη συνδέεται η δημιουργία του πρώτου στο Βόρειο Καύκασο τηλεφωνικού δικτύου. Το 1904 στην Σταυρούπολη υπήρχαν 183 συνδρομητές.
     Ο νομάρχης φρόντιζε ανελλιπώς για την ιατρική περίθαλψη και την λαϊκή εκπαίδευση στην Σταυρούπολη και σε όλο το νομό. Με πρωτοβουλία του έγινε έρανος για να μαζευτούν χρήματα για την ανέγερση του ψυχιατρείου, η οποία τελείωσε το 1901. Εγκαινιάστηκε το 1907 και έγινε το πιο μεγάλο ιατρικό κέντρο τέτοιου τύπου στον Βόρειο Καύκασο. Ουσιαστικά σε όλα τα μεγάλα κέντρα του νομού εγκαινιάστηκαν νέα νοσοκομεία και θεραπευτήρια.
      Με το όνομα του Νικηφοράκη συνδέεται και η ανέγερση νέου γυμνασίου θηλέων της Αγίας Όλγας στην Σταυρούπολη, σχολή του Β. Μπελίνσκι (Ρώσος συγγραφέας), σχολής καθηγητών και πρώτων κυριακάτικων σχολείων (κατηχητικό), εγκαίνια Λαϊκού Οίκου με όνομα Α. Πούσκιν (ρώσος ποιητής) στον οποίο λάβαιναν χώρα χριστουγεννιάτικες χοροεσπερίδες, παράλληλα λειτουργούσαν βιβλιοθήκες και σχολές.
Τα ονόματα πολλών διάσημων κατοίκων του Πιάτιγκορσκ είναι αποτυπωμένα στην ιστορία της πόλης. Το όνομα του Ναϊτάκη Αλέξη του Πέτρου ο οποίος ήταν ελληνικής καταγωγής κρατάει μια επάξια θέση ανάμεσά τους. Ο Ναϊτάκης ήταν ένας από τους πρώτους δημάρχους του Πιατιγκόρσκ.
     Η οικογένεια Ναϊτάκη άφησε ένα ξεχωριστό ίχνος στην ιστορία του Πιατιγκόρσκ. Η γρήγορη ανάπτυξη της λουτρόπολης των Καυκάσιων Μεταλλικών Νερών στην αρχή της εικοσαετίας του 19ου αιώνα είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση του αριθμού των κατοίκων στο χωριό Ζεστά Νερά (τέως Πιατιγκόρσκ). Το Πιατιγκόρσκ από την ίδρυσή του ήταν μια πόλη με πολλές εθνικότητες. Τα προνόμια τα οποία παρείχε η κυβέρνηση τραβούσαν εδώ κόσμο από διάφορους νομούς της Ρωσίας επίσης και μετανάστες από την Τουρκία , ανάμεσα σε αυτούς ήταν πολλοί
      ρμένιοι, Έλληνες και Ασσύριοι. Τον κύριο πληθυσμό αποτελούσαν οι ευγενείς, απόστρατοι, δημόσιοι υπάλληλοι (συνταξιούχοι), στρατιώτες, έμποροι και μικροαστοί. Εκγαταστάθηκαν στα ακατοίκητα έρημα μέρη και έκαναν πολλά για την ευημερία της λουτρόπολης και για την βελτίωση της πολιτικής ζωής της πόλης.
      Ανάμεσα στους πρώτους μετανάστες ήταν και η ελληνική οικογένεια εμπόρων από την πόλη Τάγκανρογκ – η οικογένεια Ναϊτάκη. Το 1839 στο Πιατιγκόρσκ διέμεναν δεκατέσσερα μέλη της οικογένειας – αντιπρόσωποι τριών γενιών της. Το όνομα ενός από αυτούς – Ναϊτάκης Αλέξης του Πέτρου (1805-1881) άφησε όχι μόνο ενα ίχνος στην ιστορία της περιοχής Σταυρούπολης αλλά και βρήκε απήχηση στη λογοτεχνία και στα απομνημονεύματα.
     Από τα τέλη του 1820 και επί σχεδόν είκοσι χρόνια ο Ναϊτάκης νοίκιαζε ένα ξενοδοχείο, το οποίο ήταν περιουσία του δημοσίου καθώς και ένα εστιατόριο. Τότε πολύ συχνά το λέγανε ‘Ξενοδοχείο του Ναϊτάκη’. Εκεί τα πάντα ήταν σε ευρωπαϊκό στυλ και μιμούνταν της Αγίας Πετρούπολης.
Οι διάσημοι ποιητές Πούσκιν Αλέξανδρος και Λέρμοντωφ Μιχαήλ ήταν γνωστοί με το Ναϊτάκη. Γνωρίζονταν με αυτόν και οι δεκαμβριανιστές και πολλοί άλλοι που έμεναν ή επισκέπτονταν το ξενοδοχείο που νοίκιαζε ο Ναϊτάκης. Ο συνάδελφος του Λέρμοντωφ ο Αρνόλντι τον αναφέρει στα απομνημονεύματά του (1841). Ο Ναϊτάκης έγινε ένα από τα πρόσωπα του μυθιστορήματος του Χαμάρ-Νταμπάνωφ «ΤΑ ΚΟΛΠΑ ΣΤΟΝ ΚΑΥΚΑΣΟ» (1844). Η τοπική διοίκηση τόνιζε την άριστη τάξη την οποία είχε στο ξενοδοχείο ο ενοικιαστής.
     Οι επενδύσεις που έκανε ο Ναϊτάκης του απέφεραν κέρδη τα οποία χρησιμοποιούσε όχι μόνο για το συμφέρον του αλλά και για το καλό της λουτρόπολης. Είναι γνωστό ότι έκανε δωρεά στην εκκλησία του Τρίτου Καυκάσιου Τάγματος. Το 1838 κινούμενος από αίσθημα οίκτου στους φυλακισμένους που ήταν σε δύσκολες συνθήκες στα υπόγεια του Πιατιγκόρσκ, ο Ναϊτάκης έχτισε με τα δικά του λεφτά τη δημοτική φυλακή που του κόστισε μερικές χιλιάδες ρούβλια. Για αυτή την ευγενική πράξη ο Ναϊτάκης επιβραβεύτηκε με το χρυσό μετάλλιο, στο λουρί Αννένσκαγια του οποίου υπήρχε η επιγραφή «Για τις ευεργεσίες».
     Συνεχίζονας να αυξάνει τα έσοδά του ο Αλέξης Ναϊτάκης το 1852 έγινε έμπορος πρώτης τάξης. Συγκεκριμένα αυτόν επιφόρτισαν με τόσες βασικές υποθέσεις όπως η συντήρηση λεωφορείων, διανομή της ανταπόκρισης και ταχυδρομικής αλληλογραφίας καθώς και παραχώρηση αλόγων στους ξένους για γρήγορες διαδρομές σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.


Οι ΄Ελληνες του Πιατιγκόρσκ, εξορισμένοι στις δεκαετίες του ΄30 και του ΄40 του εικοστού αιώνα στη Σοβιετική Ένωση


 ην περίοδο του εμφυλίου πολέμου στο Πιάτιγκορσκ συνέβαιναν πολλά γεγονότα της νεότερης ιστορίας, ειδικά μετά την απόφαση να γίνει η πόλη πρωτεύουσα της Δημοκρατίας του Β. Καυκάσου.
    Μετά την εγκαθίδρυση του Σοβιετικού κράτους οι μπολσεβίκοι οργάνωσαν κυριολεκτική γενοκτονία του ίδιου τους του λαού. Εξουδετερώθηκαν ολόκληρα κοινωνικά στρώματα και κοινωνικές τάξεις . Κατά ακατάπαυστα κύματα εκκαθαριστικές εργασίες με χιλιάδες ανθρώπινες απώλειες . Κατασχέσεις περιουσιών και ατελείωτες δολοφονικές καμπάνιες των ονομαζόμενων «εχθρών του λαού», κατασκόπων, εθνικιστών και τελικά ο εξορισμός ολόκληρων εθνών, ανάμεσα στους οποίους ήταν και οι Έλληνες. Μερικοί έχασαν τη ζωή τους στους σκοτεινούς θαλάμους βασανιστηρίων και κάτω από το βουνό Μασούκ, άλλοι σκοτώθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ΓΚΥΛΑΓΚ ή μεταφέρθηκαν παρά τη θέληση τους στη Σιβηρία και στις Σοβιετικές Δημοκρατίες της Μ. Ανατολής. Η προτεινόμενη, ελλιπής λίστα των παράνομα καταπιεσμένων - την εποχή της αναρχίας - Ελλήνων του Πιάτιγκορσκ πρέπει να γίνει σύμβολο αλησμόνητο για τους μεταγενέστερους και προειδοποίηση για αυτούς που είναι έτοιμοι να παραβιάσουν το Σύνταγμα της Ρωσίας και τα δικαιώματα του ανθρώπου.

 

Να εκτελεστεί σε περίπτωση άρνησης να αλλάξει την Ελληνική υπηκοότητα σε Σοβιετική.

  
     

Φάκελος ανάκρισης του Μυρωνίδη Μύρωνα του Λάζαρου.
   
 

Μια «φτηνή» παρηγοριά στους συγγενείς (πιστοποιητικό πλήρους αποκατάστασης).

  
 
1. Αφτζίδης Γεώργιος του Στέφανου.Το 1890 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 16.12.1937. Καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκισης στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
2. Αφτζίδης Βασίλης του Στέφανου. Το 1890 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 10.07.1938. Καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλάκισης στα στρατόπεδα συγκέντρωσης..
3. Αμπροσίδης Δημήτρης του Μιχαήλ. Το 1896 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 16.12.1937. Καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκισης στα στρατόπεδα συγκέντρωσης..
4. Ασάντοφ Παύλος του Πέτρου. Το 1923 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 17.01.1943. Αθωώθηκε στις 03.03.1944.
5. Μπογκοτούροφ Γεώργιος του Νικόλαου. Το 1872 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 10.09.1937. Καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκισης στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
6. Βαγγέλης Νικόλαος του Μιχαήλ. Το 1895 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 16.12.1937. Καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκισης στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
7. Γκαλίδης Περικλής του Ελευθερίου. Το 1912 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 04.07.1938. . Καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Συνελήφθη στις 24.03.1950. Εξορίστηκε στη Σιβηρία ισόβια.
8. Γραμματικόπουλος Ιωάννης του Ευθυμίου. Το 1895 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 27.10.1938. Καταδικάστηκε σε 3 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
9. Γρηγοριάδης Μιχαήλ του Στέφανου. Το 1925 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 28.03.1953. Καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
10. Ευσταφιάδης Ηλίας του Σάββα. Το 1896 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 15.12.1937. Καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
11. Ευφρεμίδης Μιχαήλ του Βίκτορα. Το 1888 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 16.12.1937. Καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
12. Υγρόπουλος Αριστοτέλης του Χαράλαμπου. Το 1908 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 21.07.1936. Καταδικάστηκε σε 3 χρόνια.
13. Καραής Νικήτας του Εμμανουήλ. Το 1880 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 17.12.1937. Εξορίστηκε στην περιοχή Σέβερνι για 5 χρόνια.
14. Κοσμίδης Δημήτρης του Κυριάκου. Το 1892 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 02.08.1938. Καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
15. Μαυρίδης Γαβριήλ του Ιωσήφ. Το 1900 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 15.12.1937. Καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
16. Μαυροκεφαλίδης Ιωάννης του Θεοδώρου. Το 1893 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 04.07.1938. Καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλακής στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
17. Μακρίδης Σπυρίδωνας του Ιωάννη. Το 1889 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 05.02.1938. Καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
18. Μακρίδης Ιωάννης του Σπυρίδωνα. Το 1924 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 13.09.1943. Απελευθερώθηκε στις 21.09.1943.
19. Μάρκο – Ντονάτο Παύλος του Αντρέα. Το 1890 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 16.02.1938. Απελευθερώθηκε λόγο ελλείψεως αποδεικτικών στοιχείων στις 02.01.1941.
20. Μελικόπουλο Στέλλα του Ιωάννη. Το 1908 γεννηθείσα. Συνελήφθη στις 15.12.1937. Απελευθερώθηκε 24.01.1939.
21. Μυρωνίδης Μύρωνας του Λάζαρου. Το 1908 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 16.12.1937. Εκτελέστηκε.
22. Μυταράκης Εμμανουήλ του Ιωάννη. Το 1881 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 17.12.1937. Καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
23. Νικολαΐδης Ηλίας του Κωνσταντίνου. Το 1894 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 27.07.1938. Καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
24. Νικολαΐδης Κωνσταντίνος του Παύλου. Το 1895 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 16.08.1938. Καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
25. Παναγιωτίδης Χαράλαμπος του Θεοδώρου. Συνελήφθη στις 16.12.1937. Καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
26. Παπαϊορδανίδης Γεώργιος του Αναστάση. Το 1896 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 29.08.1938. Καταδικάστηκε σε 3 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
27. Πασαλίδης Αλέξης του Ηρακλή. Το 1898 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 28.07.1938. Καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
28. Ποπανδόπουλος Πέτρος του Χαράλαμπου. Το 1896 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 24.08.1938. Καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
29. Σαμλίδης Γεώργιος του Κυριάκου. Το 1889 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 21.07.1938. Καταδικάστηκε σε 3 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
30. Σαχταρίδης Παύλος του Στυλιανού. Το 1880 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 27.07.1938. Καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
31. Σωτηριάδης Σωτήρης του Ιάκωβου. Το 1893 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 27.07.1938. Καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
32. Θεοδωρίδης Ιωάννης του Αβραάμ. Το 1900 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 20.06.1938. Καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
33. Χατζηγιαννίδης Αλέξανδρος του Παύλου. Το 1913 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 08.03.1938. Καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
34.Χαλντουγιαννίδης Αθανάσιος του Θαδδαίου. Το 1912 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 19.03.1938. Καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
35. Χαλντουγιαννίδης Φώτης του Γρηγόρη. Το 1870 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 19.03.1938. Καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
36. Τσεμπερλίδης Κύριλλος του Παύλου. Το 1891 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 21.07.1938. Καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
37. Τσισμανίδης Ιωσήφ του Παύλου. Το 1888 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 02.08.1938. Καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
38. Τσισμανίδης Νικόλαος του Παύλου.Το 1897 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 19.06.1938. Καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
39. Τσιλιγκαρίδης Γεώργιος του Ηρακλή.
#932;ο 1912 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 08.03.1938. Καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
40. Γιακουστίδης Γεώργιος του Δημήτρη. Το 1908 γεννηθείς. Συνελήφθη στις 31.05.1942. Καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλακή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
  Η ιστορία της Κοινότητας - Οι Έλληνες του Πιατιγκόρσκ - Η ζωή της διασποράς - Η πόλη μας Sources...